Op Zuid kan jonge docent direct aan de slag
De drie pabo’s in Rotterdam van de Hogeschool Rotterdam, Inholland en Thomas More hebben de handen ineengeslagen om het dreigende lerarentekort in het Rotterdamse basisonderwijs het hoofd te bieden. Op basisschool DeGlobetrotter aan het Afrikaanderplein waren alle betrokkenen dan ook bijeengekomen aan het plan om vanaf schooljaar 2017-2018 jaarlijks 100 pabo-afgestudeerden van een baan in Rotterdam-Zuid te verzekeren.
Buikpijn om lerarentekort
Wethouder Onderwijs, Jeugd en Zorg Hugo de Jonge gaf aan hoe belangrijk het convenant voor Rotterdam-Zuid is. “Als je kijkt naar wat we afgelopen jaren hier gedaan hebben om de kwaliteit te verbeteren dan zie je dat we iets heel bijzonders aan het doen zijn. Het lukt onze scholen als geen ander om de achterstand die we hadden in te halen.”
Maar het bijwerken van die achterstand gaat niet vanzelf, zag De Jonge die toegaf met buikpijn naar de nabije toekomst te kijken. “Ik zie nu al een enorm tekort opdoemen aan leraren. Die vervangingsvraag is buitengewoon ingewikkeld en de tekorten op de pabo’s kunnen we ons absoluut niet veroorloven. Het is dan ook mooi om op Zuid te beginnen met het overtuigen van de allerbeste leerlingen van een keuze voor de pabo,” stelt De Jonge.
Verheugd was De Jonge dan ook met de toezegging van de Rotterdamse schoolbesturen in het primair onderwijs op Zuid. Zij garanderen de komende jaren een plek als leraar in Rotterdam, maar gaven daarbij gelijk aan dat als zij een carrièrestartgarantie geven, dat het de pabo’s ook eigenlijk een levergarantie moeten afgeven.
Geen beleidsrapporten schrijven
Marco Pastors is zich als directeur van het Nationaal Programma Rotterdam-Zuid bewust van die wederzijdse verplichting. Hij wil op korte termijn op zoek naar een projectmanager die zich met deze taak gaat bemoeien. “Ik denk dat de gemeente daar een belangrijke rol in kan spelen,” stelde Pastors tegen ScienceGuide. “We hebben niet iemand nodig die beleidsrapporten gaat schrijven, maar iemand die echt concreet een plan maakt om getalenteerde jongeren te vinden.”
Pastors schetste daarbij in grote lijnen hoe dat er volgens hem uit moet zien. “Als je ziet waar de potentiële leraren vandaan moeten komen die in september aan een pabo-opleiding starten is dat 6 vwo, 5 havo en het vierde jaar mbo. In Rotterdam-Zuid zijn dat in totaal een stuk of zes klassen schat ik zo in. Als projectmanager moet je weten wat je daar mee gaat doen. Je moet hun leraren helpen de juiste kinderen hierop aan te spreken.”
Het opsporen en aansporen van leraren in de dop is echter niet genoeg, erkent Pastors. “Ik vind dat je ook naar de arbeidsvoorwaarden voor docenten moet kijken. Uiteindelijk wil een docent ook gewoon maatschappelijke waardering voelen voor wat hij of zij doet. Het zou ‘penny wise, pound foolish’ zijn als we daar niet ook naar kijken, maar dat hebben we ook in deze samenwerking met elkaar besloten te gaan doen.”
Taak voor volgend kabinet
Ron Bormans noemde de samenwerking tussen de pabo’s, de schoolbesturen én het mbo in die zin bijzonder. “Al die verschillende onderwijslagen kennen zo hun eigen regels en daartussen in beland je soms in een soort niemandsland. Bovendien heeft iedereen ook weer zijn eigen institutionele belangen. Dat overkomen is niet gemakkelijk. Het is goed dat er een omvattend plan is waarmee we jonge mensen het perspectief voorhouden wat er in het onderwijs te bereiken is en dat we daarbij kijken naar kwaliteit én kwantiteit.”
Belangrijk daarin is het goed organiseren van soepele overgangen tussen de verschillende onderwijstypen, benadrukte Bormans, die onlangs ook al met havo’s in Zuid-Holland afspraken maakte hierover. “Ik denk dat daar ook een taak ligt voor een volgend kabinet, om de mogelijkheden groter te maken om de overstap veel gemakkelijker te laten verlopen.”
