Hoe redden we Griekenland?

Nieuws | de redactie

20 juli 2011 | Sylvester Eijffinger, hoogleraar monetaire economie UvT, ziet dat zijn voorstel dat Griekenland zijn schulden terugkoopt met geld uit het Europese noodfonds (EFSF) “nu echt gaat leven. Het grote voordeel is dat de kredietbeoordelaars zo’n operatie niet hoeven te kwalificeren als een Griekse wanbetaling. Daarmee zou verdere euro-besmetting kunnen uitblijven.”

“Wanneer de Grieken hun schulden met korting terugkopen, zullenbanken, pensioenfondsen, verzekeraars en de ECB een forse veermoeten laten, maar zij kunnen dat dragen. Wel zijn er’slachtoffers’, maar deze vindt Eijffinger niet zo’n probleem,gelet op hun eerdere gedrag. “Speculanten die Griekse obligaties optermijn hebben verkocht in de hoop dat Griekenland failliet zalgaan, zijn de enige beleggers die niet van deze constructieprofiteren.”

Verdienen aan haircut?

Hij merkt daarbij op dat een dergelijke “zachteherstructurering” betekent dat de Grieken een deel van de gemaakteschulden niet volledig terugbetalen, terwijl degenen die Grieksestaatsobligaties in bezit hebben meer terugkrijgen dan de markt nuover heeft voor deze papieren.

Dit weekend liet de Italiaanse ECB-bestuurder Lorenzo BiniSmaghi zich al positief uit over een dergelijke maatregel. Hetterugkopen van schulden is een beproefd middel geweest tijdens dekredietcrisis, stelt Eijffinger in gesprek met NUzakelijk. Hierbijkochten banken hun uitstaande schuld terug met een korting – dehaircut – die gunstiger is dan de marktwaarde van deobligaties.

“Stel dat de Griekse obligaties nu met een korting van 50 %verhandeld worden op de kapitaalmarkt en de Griekse overheid kooptdeze obligaties met de garanties van het Europese noodfonds met 30% korting op. Dan reduceert de Griekse overheid zijn uitstaandeschuld met 30 % en verdienen de banken op de terugkoop ook 20 % opde Griekse schuld.”

Compassie met Hellas

Het recente openbaar college van Eijffinger over oorzaken,gevolgen en ‘hoe verder’ van de Griekse schuldenperikelen kunt uvia dit artikel op ScienceGuide volgen. Hijvertelt daar onder meer in dat hij bij alle kritiek wel enigecompassie voelt met dit land waar het “nooit meer rustig zalworden. Groot probleem is dat men pas in april 2011 echt is na gaandenken over de Griekse tragedie. Voor die tijd was iedereen ziendeblind en horende doof en waren veel economen roependen in dewoestijn.”